Wildoogst! Anja van de Wetering en Bella Thewes

Eekhoorntjesbrood, vlierbessen en walnoten: het najaar is de beste tijd om te gaan wildplukken in de natuur! De oogst is gegarandeerd overvloedig. Verse wilde planten zijn zo lekker en bijzonder van smaak dat er geen ingewikkelde recepten nodig zijn om ze klaar te maken!

In Wildoogst laat Elsje Bruijnesteijn zien waar de wilde planten groeien, hoe je ze kunt herkennen en welke lekkere en eenvoudige vegetarische gerechten je ermee kunt maken. Daarnaast lees je ook hoe je bijvoorbeeld inkt uit een inktzwam kunt halen, met een tonderzwam een vuurtje kunt aanmaken of een kastanjeblad als verpakking kunt gebruiken.

Wildoogst is naast een boekje met recepten ook een mini-introductie-gids wildplukken. Wat is bijvoorbeeld handig om mee te nemen als je gaat wildplukken en wat zijn precies de regels omtrent wildplukken in de natuur. Maak bijvoorbeeld ook een foto van je ‘plukplant’ in verschillende seizoenen, zo leer je herkennen waar de plant nog meer staat. Een goede tip vond ik dat je geen ongekookte planten onder kniehoogte moet eten, in verband met de mogelijke aanwezigheid van vossenuitwerpselen die besmet kunnen zijn met de vossenlintworm.

Wildoogst focust zich vooral op de herfst, als er eekhoorntjesbrood, vlierbessen en bijvoorbeeld noten in overvloed zijn. Vooral paddenstoelen kunnen een beetje spannend zijn voor de beginnende wildplukker, dus ben je niet 100% zeker, laat ze dan staan. Wist je dat er maar liefst 5000 soorten paddenstoelen bekend zijn in Nederland? De groene knolamaniet is verreweg de meest gevaarlijke soort; een kleine hoeveelheid is al dodelijk. Het probleem is dat hij lijkt op een wilde champignon, dus de tip van Elsje: pluk nooit paddenstoelen die lijken op een wilde champignon of iets groenig zijn.

Ik vind het zelf ook superleuk om te wildplukken; zo staat er zelfgemaakte bramenlikeur, walnotenlikeur en vlierbessenlikeur op de site. Maar Elsje heeft ook recepten voor zevenbladfond, posteleinstamppot, mispelmuffins en kastanjepaté. Er is ook informatie over de berenklauw (waarvan ik weet dat die hier in de buurt groeit), maar dat je eigenlijk alleen de gewone berenklauw (Heracleum sphondylium) kunt eten, de reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) is dan weer giftig. Maar heel goed uitleggen wat nu het verschil is (bijvoorbeeld met foto’s of tekeningen) doet Elsje niet.

Met Wildoogst van Elsje Bruijnesteijn krijg ik gelijk zin om weer op pad te gaan met mijn tasje en schaar. Het heeft toch wel iets heel voldaans om met je eigen geplukte besjes/nootjes een lekker likeurtje of gerecht te maken. Ik weet niet of ik het aandurf om ook paddenstoelen en berenklauw te gaan plukken, misschien moet ik dan eerst nog even een wildplukwandeling bij Elsje boeken.

Uitgeverij: Terra

Taal: Nederlands

Recensie: Marco Louter