DE ECO KEUKEN VAN WIND! Pierre Wind

Met dit nieuwe kookboek van Pierre Wind is het handboek voor duurzaam koken een feit. Inclusief de door Wind eigen “Koken tot het kookpunt- methode”. In zijn nieuwe boek De ecokeuken van Wind leert Pierre Wind ons een nieuwe, duurzame manier van koken aan. Aan het boek is jarenlang onderzoek voorafgegaan. Centraal in het boek staat het feit dat je eerder het gas kan uitdoen. De kookstop, zoals Pierre Wind het noemt. Dat betekent dat je eerder het gas kan uitdoen, maar het eten nog een tijd in het eigen kookvocht kunt garen. Dat verbetert de smaak én het is beter voor de portemonnee!.

En dus voor het eerst een uitgebreide werkwijze, waarmee onze kookvaardigheden drastisch gaan veranderen. Goed voor het milieu en de portemonnee. Overkoken en aanbranden worden verbannen. En door het ontstane garingsproces wordt het product er ook nog smakelijker van. Maar ook zijn beproefde “Koken uit de kliko’ en het “receptengeraamte’, waarmee je duurzaam leert koken, zorgen voor gezond en milieubewust koken. Bijna te mooi om waar te zijn. In Pierre’s dromen werd dit al de Ecologische keuken van Wind genoemd. Nu is het realiteit. Op naar de Ecokeuken van ons allen. Wat kan koken toch mooi zijn.

Pierre Wind is een geboren en getogen Hagenees. Hij kreeg grote bekendheid door zijn kookprogramma’s op televisie, in 1997 te beginnen met de serie ‘De Eetfabriek’ (NPS) door Jahaga Bosscha, Theo Uittenbogaard en Carel Kuyl, over voedsel en de voedselindustrie. Opvallend is zijn hyperactieve wijze van presenteren. Hij doorbreekt daarbij spontaan het aura van de mensen waarmee hij in gesprek raakt. Zo erg zelfs, dat hij een even spontane klap kreeg als reactie van een vrouw, die hij aansprak op een voedingsbeurs in Los Angeles in 2000. Hij is natuurlijk ook bekend van succesvolle kookboeken als Lekkâh, De Wondere Wereld van een KeukenKoning en De kers op de appelmoes. Pierre haalde in zijn loopbaan diverse prijzen binnen, waaronder de Zilveren Garde.

Wind pleit er voor dat door middel van smaaklessen voeding een vast onderdeel wordt in het onderwijspakket. De politiek zou daar aan mee moeten werken. In januari 2004 begint hij op Rotterdamse basisscholen met een proefproject. Op 5 april 2006 gaf Wind Tweede Kamerleden smaakles. Wind is daarnaast ook vaste (voedsel)columnist bij het weekblad Nieuwe Revu.

In 2006 nomineerde hij voor Nova’s verkiezing van de Lelijkste plek van Nederland, het plein van het Kurhaus. De totaal andere architectuur van het flatgebouw ten opzichte van het Kurhaus, de vlekken op het gebouw en de niet werkende fontein, waren voor hem redenen om dit plein te nomineren. Van de vier finalisten werd zijn plein verkozen tot Lelijkste plek van Nederland.

Uitgeverij:  Bertram + de Leeuw

Taal: Nederlands

Recensie: Marco Louter