HET GROTE WILDPLUKBOEK! Edwin Flores

Het is hip en trendy, je eigen eten sprokkelen in de natuur. Maar hoe pak je dat aan? Waar moet je op letten? Wat kun je wél eten en waar moet je met een grote boog omheen lopen? Edwin Florès beschrijft in dit boek de geheimen van het wildplukken. Hij neemt je mee van het donkere bos naar de zilte kust en behandelt meer dan 200 wilde eetbare planten, bessen, noten, wortels en paddenstoelen. En als na afloop je mand of tas gevuld is met bessen, noten of bloemen, hoe verwerk je dan al die heerlijkheden? Chefkok Jonnie Boer van de Librije weet hier wel raad mee. Hij beschrijft in duidelijke recepten hoe je de inhoud van je wildplukmand verwerkt in verrukkelijke siropen, jams, zouten, boters en nog meer lekkers.

Edwin Florès is `forest hunter en is zijn hele leven al geïnteresseerd in alle lekkernijen die de natuur te bieden heeft. Met zijn bedrijf Casa Foresta wil hij ook anderen voor wildplukken enthousiasmeren o.a. door middel van workshops. Het motto van de auteur is: iedereen is wildplukker. Wildplukken schijnt namelijk in onze genen te zitten. In heel Europa trekken elk jaar drommen mensen de natuur in om bessen, paddenstoelen en andere lekkernijen te verzamelen. En dit boek leert je op een verstandige en goede manier te plukken.

Alle facetten over wildplukken komen in dit kloeke en fraai vormgegeven boek ter sprake. Wat neem je mee als je gaat wildplukken, welke kleding draag je en het advies om veldgidsen mee te nemen. Zeker voor paddenstoelen let het nauw. Je moet de eetbare van de niet-eetbare en zelfs ronduit giftige paddenstoelen natuurlijk wel weten te onderscheiden. Wie de groene knolamaniet voor een champignon aanziet, die maakt werkelijk een dodelijke fout.

Wildplukken is echter ook een kwestie van goed het landschap ‘lezen’. Lamsoor en zeekraal zoek je niet in een veengebied, maar op zilte gronden langs de kust. En hazelnoten zoek je in een park of aan de rand van een bos. En dan zijn er natuurlijk nog de spelregels. Want wildplukkers hebben lang niet altijd een goed imago. Het ronduit leegroven van de natuur is gedrag dat afgekeurd moet worden. In Nederland staan daar overigens ook torenhoge boetes op, maar vaak geldt: hoe hoog is de pakkans eigenlijk? Lees de spelregels allemaal, ze komen ook ten goede aan je gezondheid, want er wordt ook verwezen naar apps die je helpen om giftige planten te herkennen.

Over giftige planten gesproken: daar wordt ook de nodige aandacht aan geschonken. Niet alleen kunnen planten giftig zijn, ze kunnen ook dragers zijn van precies de verkeerde ingrediënten. Teken bijvoorbeeld. Wie in de natuur is geweest, doet er goed aan zich nadien te controleren op de aanwezigheid van deze vaak minuscule beestjes. De vossenlintworm wordt via eitjes op bosvruchten overgebracht. De leverbot, een beruchte platworm, heeft het ook al voorzien op je lever. En dan moesten we nog spreken over de pesticiden en uitlaatgassen waarmee wij mensen de natuur en alles wat daarin aanwezig is, vervuilen. Middelen waar insecten en planten van dood gaan, zijn zelden goed voor ons mensen. Een goede reden om het gebruik van gif af te zweren!

Gelukkig, planten hebben soms ook een medicinale werking. Die wordt ook benoemd in Het grote wildplukboek, zonder dat de schrijver pretendeert dat zijn boek leidraad is voor homeopathie of zelfgenezing.

De seizoenen worden onder de loep genomen. Wat kun je in welk seizoen oogsten? Oogsten kun je al in het voorjaar wanneer de sapstroom op gang komt en jonge scheutjes uit de bodem ontspruiten. Het voorjaar is een van de beste perioden om frisse salades te creëren, lees ik. In de zomer pluk je de eerste vruchten, en in de herfst gaat het natuurlijk helemaal los met het oogsten van bessen en vruchten. Zelfs in de winter kun je oogsten, judasoren blijken eetbaar te zijn, zeewier groeit altijd en waterkers blijkt zijn eigen antivries te bevatten. Handig is de maandlijst die dan volgt met per maand de soorten die je dan kunt oogsten.

Na al deze inleidende hoofdstukken volgen de beschrijvingen van talloze eetbare planten, bessen, vruchten, noten, zeewieren, naaldbomen en paddenstoelen. Elke soort wordt paginagroot beschreven (en de pagina’s zijn groot kan ik je vertellen). De kenmerken worden beschreven. Ook waar je de betreffende plant kunt vinden, in welk seizoen en hoe je hem gebruikt.

Het grote wildplukboek van Edwin Florès mag er zijn. Het is een van de meest complete boeken voor wildplukkers die ik ken. Zeer informatief en bovendien enthousiasmerend. Het is nog mooier vormgegeven dan de vorige editie, vind ik, compleet met leeslint zelfs. Ben je van het wildplukken, dan is dit een boek dat je zeker op de plank moet hebben staan. Dit is dé Bijbel voor wildplukkers!

Uitgeverij: Bertram + de Leeuw Uitgevers BV

Taal: Nederlands

Recensie: Marco Louter